Normalde örneğin bir kuzu kesilince üzülürüz dimi? Aa yazık güzelim hayvanı kestiler deriz. Allah insanların belasını versin hayvanları diledikleri gibi kendi heva ve hevesleri için kullanıyorlar deriz. Fakat işin aslı hiç de öyle değil. Asıl hayvanlar insanları kullanıyor. Ben bugün bunu farkettim ve aslında o kestiğimiz kuzuların, koyunların bizi yani insanları kullandıklarını hayretle temaşa ettim.
Peki bu aydınlanmayı nasıl yaşadım? Beni bu sonuca neler götürdü? Şöyle ki:
İnek keçi koyun kuzu gibi hayvanlar aslında bizi kullanıyorlar. Evrimsel olarak bizim çok akıllı olduğumuzu farkettiler bir ara ve kendilerini bizden korumak için bazı mekanizmalar geliştirdiler. Zira insan yeryüzündeki en büyük canavar. Eğer ona onun seveceği ve muhtaç olacağı birşeyler verirlerse böylece bizler de o hayvanlara dokunmayacaktık. Bunu tanrılar kendilerine dokunmasın diye onlara kurban veren kabilelere benzetebiliriz. Örneğin koyunları ele alalım. Bize yününü veriyor ve ondan giysi yapıp ısınıyoruz. Bize süt veriyor içiyoruz. Etini mangal yapıyoruz. Peki bütün bunları babasının hayrına mı yapıyor? Asla! Bizi kendisine muhtaç ediyor ki soyunu tüketmeyelim ve ona iyi bakalım. Aslında müthiş bir strateji bu. Koyun sürüsü asla bireyin faydasını düşünmüyor, sürünün faydasını düşünüyor. Dolayısıyla mesela dünya üzerinde her yıl işte 1000 tane koyun varsa bunun 30 tanesini yiyoruz geri kalanın sütü ve yününü kullanıyoruz. O 30 tanesi sürünün hayatta kalabilmesi için kendini feda ediyor. Bize kendilerini adeta peşkeş çekiyorlar. Bunun karşılığında biz ne yapıyoruz? Onları besliyoruz, güzel meralarda otlatıyoruz. Yani karşılıklı win-win durumu söz konusu. Bizi kullanıp soylarını devam ettiriyorlar. Aynı şey inek keçi deve arı ve bilumum hayvan için de geçerli. Ama örneğin pandanın bize en ufak bir faydası yok. Ne sütü ne yünü ne eti var. Ve ne oldu? Soyu tükendi. İşte koyunlar bu noktada pandadan akıllı. Eğer insana fayda sağlayan bir yönleri olmazsa soylarının tükeneceğini bildiklerinden bizi besliyorlar. Bunu printer-mürekkep ilişkisine de benzetebiliriz. Mesela arılar. Kendilerine bakmamız ve soylarını tüketmememiz için bize bal veriyorlar. Ve biz de bunun karşılığında onlar bağımlı hale geliyoruz.
Sözün kısası: bazı hayvanlar hiç o kadar göründükleri gibi masum değiller ve bence bazı veganlar ve vejeteryenler dev yanılgı içindeler. Asıl hayvanlara zararı onları tüketmeyerek kendileri veriyorlar. Eğer bu hayvanlara bir talep olmazsa bunlar yok olup gidecek. Vejeteryen ve veganları bu konuda duyarlı olmaya davet ediyorum.
